Een lightrailoperator uit San Francisco zou naar verluidt in slaap zijn gevallen achter het stuur, waardoor een trein met een snelheid van 80 kilometer per uur door een tunnel reed voordat hij abrupt wakker werd vlak voor een potentieel catastrofale crash. Het incident, vastgelegd op cockpitbeelden, heeft aanleiding gegeven tot een staatsonderzoek naar vermoeidheid van operators en veiligheidsprotocollen.
Incidentdetails
Het incident vond plaats op de metrolijn N Judah Muni. Op beelden is te zien hoe de machinist even in slaap viel terwijl de trein stilstond. Vervolgens hervatte ze de controle en versnelde de Sunset Tunnel in. Terwijl de trein dieper de tunnel in reed, leek het alsof de machinist achterover leunde, met haar ogen weer dicht, ook al bleef de trein snelheid winnen. Tegen de tijd dat de trein het einde van de tunnel bereikte, reed hij met een snelheid van 80 km/uur.
Passagiers werden rond de cabines geslingerd terwijl de trein met hoge snelheid naar voren schoot en ternauwernood een ontsporing of botsing vermeed. De machinist beweerde later dat ze de trein niet kon stoppen en verklaarde dat de noodrem defect was. Uit een voorlopig onderzoek zijn echter geen mechanische problemen gebleken. De bijna-crash werd toegeschreven aan ‘vermoeidheid van de machinist’.
Onderzoeksresultaten
Het staatsonderzoek concludeerde dat het tijdelijke gebrek aan alertheid van de bestuurder de gevaarlijke acceleratie veroorzaakte. De snelheid van de trein was gevaarlijk hoog vanwege de scherpe bocht bij de uitgang van de tunnel, en het incident had tot ernstig letsel of dodelijke slachtoffers kunnen leiden.
De claim van de exploitant over een defecte noodrem werd afgewezen, omdat uit het onderzoek geen bewijs van mechanisch falen bleek. In plaats daarvan benadrukt het incident de cruciale behoefte aan een beter vermoeidheidsbeheer onder transitwerknemers.
Veiligheidsmaatregelen worden beoordeeld
Na het incident kondigde de vervoersautoriteit plannen aan om de training voor vermoeidheidsbewustzijn voor alle operators te versterken. Het bureau onderzoekt ook technologische oplossingen om soortgelijke gebeurtenissen te voorkomen. Deze omvatten snelheidsbeperkende systemen die de snelheid van de trein in kritieke gebieden automatisch zouden verlagen.
De doorvoerautoriteit werkt samen met fabrikanten en softwarebedrijven om deze waarborgen te ontwikkelen en te implementeren. Het doel is om een fail-safe mechanisme te creëren dat het risico op vermoeidheid van de operator verkleint.
Conclusie
Het treinincident in San Francisco onderstreept de gevaren van vermoeidheid van operators in het openbaar vervoer. De bijna-crash herinnert ons sterk aan de noodzaak van robuuste programma’s voor vermoeidheidsbeheer en technologische veiligheidsmaatregelen om toekomstige ongevallen te voorkomen. De reactie van de vervoersautoriteit, waaronder verbeterde training en snelheidsbeperkende systemen, is gericht op het creëren van een veiliger omgeving voor zowel passagiers als werknemers
